Obniżenie całkowitego kosztu kredytu konsumenckiego – wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 11 września 2019 r., C-383/18, Lexitor

Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawa z dnia 12 maja 20111 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1083, dalej: u.k.k.) w przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą (dalej: Prawo do Obniżenia Całkowitego Kosztu Kredytu). W art. 5 pkt 6 u.k.k. możemy przeczytać, że przez pojęcie „całkowitego kosztu kredytu” należy rozumieć wszelki koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności: a) odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz b) koszty usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń, w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu lub do uzyskania go na oferowanych warunkach – z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta. Mimo, wydawałoby się, jednoznacznego brzmienia wyżej przytoczonych przepisów, w praktyce powstał ciekawy problem, który musiał rozstrzygnąć sam Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), w orzeczeniu z dnia 11 wrześnai 2019 r., C-383/18, Lexitor (dalej: Lexitor).

Problem ten w istocie sprowadzał się do rozstrzygnięcia przez TSUE czy Prawo do Obniżenia Całkowitego Kosztu Kredytu:

1. Obejmuje również koszty, których wysokość nie jest zależna od okresu obowiązywania?;
2. Czy może kosztów tych nie obejmuje?

Mówiąc inaczej i nieco upraszczając: czy w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu obniżeniu podlegają również różnego rodzaju prowizje uiszczane przez konsumenta przy zawieraniu umowy o kredyt konsumencki (np. prowizja za przygotowanie umowy)?

TSUE w orzeczeniu Lexitor rozstrzygnął powyższy problem w ten sposób, że stwierdził, iż Prawo do Obniżenia Całkowitego Kosztu Kredytu obejmuje wszystkie koszty, które zostały nałożone na konsumenta. Tym samym, TSUE po raz kolejny zajął bardzo pro-konsumenckie stanowisko.